Günümüzde, çok çeşitli patojenik mikroorganizmalardan gelen suyun arıtılmasında en etkili yöntem ultraviyole suyla dezenfeksiyondur.

 

Suyun ultraviyole (UV) dezenfeksiyonu, olumsuz sonuçlara maruz kalmadan yıllarca başarıyla kullanılmıştır. Mevcut tüm su dezenfeksiyon yöntemlerinden UV'nin en etkili, ekonomik, hızlı ve güvenli olduğu kabul edilir. UV dezenfeksiyonu diğer teknolojilere göre avantajlara sahiptir: 

 

çok çeşitli patojenik mikroorganizmalara karşı yüksek verim; 

ek kimyasallara ihtiyaç duyulmaması;

asgari yan ürün oluşumu; 

su ve diğer ürünlerin arıtılması - tat ve kokuları üzerindeki etkisinin olmaması; Doz aşımı ve düşük maliyetlerin imkansızlığı.

Suyun bakteri öldürücü dezenfeksiyonu klorlamadan birkaç kat daha hızlı ilerler. Radyasyondan sonra tüketicilere hemen su temin edilebilir. Bakterisidal ışınlar mantar, bakteri, virüs ve protein gibi çeşitli mikroorganizmaları tahrip edebilir. 

 

Ultraviyole ışınlarıyla temizleme yönteminin özü

Ultraviyole, 10 ila 400 nm dalga boyuna sahip elektromanyetik radyasyon spektrumunun bir parçasıdır. Üstelik, bu yelpazenin kendisi, orta ve uzaktaki alt bölüme de bölünmüştür.

İçme suyunun dezenfeksiyonu için, UV dalga boyu 200 ila 400 nm aralığında radyasyonla kullanılır. Araştırma sırasında, en üretkeninin 260 - 270 nm uzunluğa sahip spektral bölge olduğu sonucuna vardılar. Deneysel olarak ultraviyole spektrumunun orta kısmının etkisiyle, suda yaşayan patojenik bakterilerin ölümünün gerçekleştiği tespit edildi.

 

Suyun UV dezenfeksiyonu nasıl gerçekleşir?

UV'nin, en basit mikroorganizmaların hücre çekirdeğinin merkezine nüfuz etme kabiliyeti nedeniyle, orta menzilli ultraviyole ışınımıyla nükleik asit zincirlerinin imhası için bir cihaz geliştirilmiştir. Bu ışınlamanın ardından mikroorganizmalar üreme yeteneklerini kaybederler ve sudaki kolonileri ölür.

Suyun dışarıdan dezenfekte edilmesi için tesisat, içinde UV lambalarının yerleştirildiği metal veya plastik bir borudan (veya birkaçından) oluşan bir yapıdır. Değiştirilebilir radyatör bir kuvars kasasına yerleştirilmiştir.

 

Radyasyonuyla bu kadar basit bir kurulum suyu etkili bir şekilde temizleyebilir. Bunu yapmak için, su, kuvars kapağı ile kapağın kuvarsdan yıkanması durumunda yeterli miktarda UV ışınları aldığı durum arasındaki dezenfektörlere girmektedir. 

 

Dezenfektanın temeli UV aralığında çalışan bir lambadır. Radyasyonun kendisi, üretici tarafından değişen lamba boşluğundaki belirli bir metalin buharlaşması nedeniyle ortaya çıkar.

Radyasyonun çalışma uzunluğunu bu tür bir lambadan kontrol etmek çok önemlidir. Dalga boyunun kontrolü, mahfaza içerisinde belirli bir basıncın yaratılmasıyla sağlanır. Bu şekilde dezenfektanlar insan müdahalesi olmadan otomatik olarak çalışabilir. Teknik olarak, bu uygun elektrik güç kaynağı ile gerçekleştirilir, yani. lamba güç kaynağı, değiştirilebilir bir vericinin zamanında değiştirilmesinin yanı sıra orijinal ve yüksek kalitede olmalıdır.

 

Dekontaminatörler kullanılan lambanın türüne göre sınıflandırılır. UV lambaları olabilir: yüksek, orta, düşük iç basınç. Endüstriyel dezenfektörlerde orta veya düşük iç basınç lambaları bulunur.

 

Günümüzde, dezenfektanlar genellikle ampulün içindeki düşük basınçlı lambalarla donatılmıştır. Bunun nedeni, bu tür bir lambanın, suyun dezenfeksiyonu için en iyi seçenek olan yaklaşık 260 nm dalga yayabilmesidir. Ayrıca, daha az enerji tüketirler, daha güvenli ve daha ucuzdurlar. Çalışmalarının süresi yaklaşık 9000 saattir (1 yıl)

 

UV dezenfektör çalışma koşulları

Yüksek verimliliği için herhangi bir cihaz uygun çalışma koşullarına sahip olmalıdır. UV cihazlarının su arıtmasındaki etkinliği için:

 

Her spesifik su hacmi için yeterli miktarda radyasyon. Yoğunluk normları ve maruz kalma süresi normları gözlemlenerek yeterli bir doz elde edilebilir;

Belirli bir su kaynağındaki patojenlerin kompozisyonunu ayrıntılı olarak inceleyin ve bunun için ekipman parametrelerini seçin. Dezenfektan, maruz kalma süresi ve yoğunluğu için (endüstriyel sistemler) parametreleri belirli göstergelere göre ince ayar yapabilme özelliğine sahiptir;

Suyun kimyasal özelliklerini ve kirlilik derecesini mekanik partiküller tarafından dikkate almak gerekir. Sudaki demir, manganez ve kaba kirletici maddelerin safsızlığının içeriği için belirli normlar vardır. Bu standartların ciddi aşırılıkları UV temizliğini etkisiz kılar.

UV içme suyu arıtma sisteminin avantajları

Yenilikçi UV temizleme yönteminin birçok önemli avantajı vardır:

 

 

 

UV kendi içinde doğal bir fenomendir, bu nedenle içme suyunun saflığı mücadelesi için çevre dostu seçeneklerin kategorisine aittir. Bu yöntem, reaktif içermediğinden su üzerinde olumsuz bir etkisi yoktur;

Bu yöntem, birçok tehlikeli mikroorganizma türünden suyu anında temizlemenizi sağlar;

Düşük ekipman maliyeti ve UV tesisatlarının ekonomik kullanımı, yöntemin arıtma tesislerinde daha da uygulanmasına katkıda bulunur;

Yöntem, daha ileri kimyasal temizleme yöntemleri için gerekli olan kimyasal reaktif konsantrasyonunu azaltmaya izin verir. 

 

 

UV temizleme yönteminin dezavantajları

Diğer yöntemlerde olduğu gibi, ultraviyole temizleme de kendine has özelliklere sahiptir:

 

Bu tür bir radyasyon tarafından "yok edilemeyen” bir dizi bakteri sınıfı vardır. Sudaki UV radyasyonuna dayanıklı büyük bakteri kolonileri varsa, geleneksel kimyasal temizleme yöntemleriyle birlikte kullanılmalıdır;

yüksek oranda mekanik kirlilik içeren çok kirli su bu tür tesislerde etkili bir şekilde arıtılamaz. Parçacıklar mikroorganizmalar için bir kalkan görevi görür, çünkü sadece ölümcül ışınlar almazlar;

UV tesisatlarında kısa süreli dezenfeksiyon etkisi. Bunun nedeni radyasyon geçişinden sonra dezenfeksiyonun durmasıdır.

UV dezenfeksiyon ünitesi nasıl seçilir:

 

 

En basit seçim seçeneği sistem performansıdır.

Arıtılmış suyun kalite özelliklerine bağlı olarak UV radyasyonunun su geçirgenliğine dikkat etmek gerekir. Suyun yüksek düzeyde bulanıklığında, sudaki büyük kaba safsızlık içeriğinde, katsayı azalır ve radyasyon dozunu arttırmaya ihtiyaç vardır. Tam bir resim, suyun kimyasal analizini gerektirir.

Gerekli olan güç (radyasyon dozu) sudaki mikroorganizmaların içeriği ile belirlenir. Bakterilerin ve mikropların türüne bağlı olarak radyasyona karşı dirençleri değişmektedir